Week twee is voorbij, ik zat alweer op de helft. Wat gaat de tijd toch snel.
Ook deze week weer veel gezien en veel gedaan. Om te beginnen heb ik dankzij een ontzettend gulle doneer voor 50,- aan speelgoed gekocht voor de kinderen in de bergdorpen. Ik heb bellenblaas, speelgoed autotjes, balonnen en balletjesgekocht. Dit zal ik mee nemen naar mijn tweede grote project waar ik straks meer over zal vertellen.

Deze week heb ik 3 dagen mee gelopen met het rode kruis, al hun ´grote´projecten waren ook al klaar dus het waren hier wat kleinere projectjes, maar ook ontzettend leuk. Zo heb ik de eerste dag een health check gedaan op een kleine ´coverment´school, wat een ontzettend schattige kindertjes! Ook kwamen er zo´n 15 van de locale bevolking die de dagen daarvoor nog geen tijd hadden gehad om te komen naar de health post. Dit project duurde namelijk 3 dagen en dit was de laatste dag. Ook zijn we die dag naar een nog kleiner dorpje geweest om rijst te doneren aan famlies die alles, dus ook hun eten kwijt zijn geraakt.
Op de tweede en derde dag zijn we naar kampen waar mensen nu wonen die hun huis zijn kwijt geraakt, in en rondom Bakthapur een grote stad, om daar voorlichting te geven over hygiène. We gaven voorlichting over de simpelste dingen zoals het wassen van je handen en toiletgang, maar wat mij opviel was dat de mensen daar dol enthousiast waren en het super interressant vonden om deze voorlichting te krijgen.

Donderdag en Vrijdag heb ik geholpen in een heel klein ziekenhuis in Kathmandu, het Stupa Hospital. Ik heb echt mijn ogen uitgekeken, wat een ontzettend groot verschil met Nederland. Het eerste wat ik dacht was als je nog geen infectie had, krijg je deze wel van de behandeling!! De meest opvallen dingen was dat als je medicijnen of bloed nodig had, je deze eerste zelf moest kopen, en het dan pas toegediend kon krijgen, dit geld ook voor verband materiaal en de materialen zoals naalden en spuiten om medicijnen op te lossen!! Ook wordt de naald die gebruikt wordt bij het oplossen van bepaalde medicatie en de spuit herbruikt! Wel per patiènt en per medicijn, maar in Nederland is dit niet toegestaan een naald is voor eenmalig gebruik! Ook worden hier geen handschoenen gedragen bij het oplossen van medicijnen en wordt dit gewoon aan bed gedaan, in Nederland is er een hele richtlijn betreft de hygiene rondom het klaar maken van medicijnen en wordt dit in een speciale ruimte gedaan! Ik heb gevraagd waarom dit was en uitgelegd dat dit bij ons heel anders ging, ze waren heel open en eerlijk en zeiden dat dit puur te maken had met economische problemen. (Even voor de duidelijkheid, het gaat hier om een ziekenhuis van de overheid, er zijn ook grotere ziekenhuizen en westerse ziekenhuis die ik gezien heb waar de hygiene wel is zoals deze hoort.) vanuit mijn werk in Nederland in het Flevoziekenhuis in Almere heb ik twee grote tassen vol met verband materialen en dergelijke gekregen. Deze ga ik maandag doneren aan dit ziekenhuis.

Aankomend weekend zal ik ook nog werken in dit zelfde ziekenhuis en ga ik de verpleegkunde studenten daar een reanimatie cursus geven en een kleine klinische les over hoe ze de hygiene ondanks de economische crisis iets kunnen verbeteren. Dit doe ik met toestemming van de directeur.

Aankomende dinsdag ga ik weer naar een bergdorp op twee uur rijden van kathmandu, hier ga ik weer in samen werking me een Nepalese organisatie een health check doen en pakketen doneren aan kraamvrouwen met hun baby´s en kinderen. Ik heb aan dit project 350,- gedoneerd en ook zal ik het speelgoed mee nemen naar dit dorp. Vandagag ben ik op pad geweest met mijn projectleider om de pakketten samen te stellen. Deze bestaan onderanderen uit kleding en voedsel.

Na aankomende week zal ik voor 5 dagen naar een plaats op vier uur rijden van hier rijden om daar mee te helpen aan het bouwen van een school. Deze is tijdens de aardbeving totaal vernietigd dus de kinderen daar krijgen nu geen les. Hoe dat verder precies in zijn werk gaat zal ik jullie in mijn volgende verslag allemaal uitleggen!